Hukuka ilk başladığım günü hatırlıyorum da... çok büyük heyecan vardı. kendimi büyümüş hissetmiştim. evet. çok büyümüştüm aklımca. hukukçu olacak kadar büyümüştüm. aklımca diyorum çünkü daha 17 yaşındaydım ...
ilk kişiler hukuku dersiydi. (bilmeyenler için açıklama: medeni hukukun ilk bölümüdür.) Hoca, kitap ve kanun isimlerini söylüyordu almamız gereken : Medeni Hukuk - Kişiler Hukuku kitabı (eski dekanımız turgut hocanın kitabıydı) ve kanun olarak da birbirinin ayrılmaz parçası olduğundan Türk Medeni Kanunu ve Boşnak Kanunu...
evet.. o günkü tüm ders notlarıma boşnak kanunu yazmıştım. kendime bulduğum mazeret de "heralde ülkemizde bulunan boşnak sayısı düşündüğümden fazla o yüzden onlara ayrı bir kanun çıkarmak zorunda kalmışlar. iyi de bu ırkçılık değil mi?" kendimle bayağı çelişmiştim o gün.. bildiklerimle..
sonra onun boşnak kanunu değil de, BORÇLAR Kanunu olduğunu öğrenince gaayet bozulmuştum.. nereye büyümüşüm.. borçlar kanunu ile boşnak kanunu karıştırıyorum. nereye büyüdüm!!!
Belki de bunlar bir işaretti: ertesi sene Borçlar Hukuku (Boşnak değil!) dersinden kalmıştım. hem de iki döneminde de...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder