Zamanında bir barone yaşarmış, Lucillia adında, italyanın kuzeyinde bir baronlukta. Bu kızcağız hep diğerlerinden farklıymış da fln fln. Sonuç olarak kızımız magus olmuştu.Olurken de hayatının bir kısmından vazgeçmişti :ONU KISITLAYAN HİÇ BİR SOYLULUK İBARESİNİ ÜZERİNDE TAŞIMAYACAKTI.
Baronluktan ayrılır Venedik e yerleşir maceralar maceraları takip eder Venedik'ten ayrılmak zorunda kalır ama gün gelir Venedik'e dönmesi gerekir. 3 ay geçmiştir ayrılalı. Evinde kimse yoktur ve kapılar da kilitlidir. Şovalye arkadaşından yardım ister, şovalye adabını takınması konusunda onu uyarır ve bir miktar ahlak- adap dersi verir. Kız dinler dinler dinler ve adabını takılarak sorar, şovalye yardım etmeyi kabul eder ve eder de. Yardımının ardından da "gördünüz mü? O kadar da zor olmasa gerek leydim. Size yakışan hareketlerde bulununuz lütfen." der (yada o tarz bişey der) "Sağol gerizekalı" der kızımız da cevap olarak. Bu lafın üzerine şovalye kızımızı eve kilitler. Kızın umurunda olmaz bu hareket. Üst kata çıkar tüm paralarını alır. Tam gidecekken aklına gelir soyluluk paçasını kurtarmaya yarayabilir diye aile yüzüğünü parmağına takar.
Ve işte o yüzüğü taktığı anda gözleri kararır. Yeminini bozmuştur. Şarta bağlı akdi feshetmiştir bir nevi. Ve gözlerini açtığında karşısında avatarını görür bir ışığa doğru süzülüyordur. Kalkıp ulaşmaya engel olmaya çalışır yapamaz, büyüyü dener. Hep yaptığı gibi zamanla oynayarak engel olmaya çalışır ancak zaman artık onu dinlemiyordur. Gözlerinin önünde avatarı çeker gider. Kızımız o an çöker yere. Artık magus değildir. Eskisi gibi zamanla, zihinle oynamak bir yana hissiyatı bile normale dönmüştür. Artık hiç iradesi kalmamıştır. Hayatında tutunmak isteyeceği bir şey..
Sonra yanlışlıkla o şovalyeye evlilik teklif etti fln ama o da çoook ayrı bi hikaye:D
Not: Olm çöktüm lan. İnsan oldum. Mage oyunundaki İnsan. İroni ki bu .
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder